De Eeuwige Roos
Miljoenen jaren voordat de mens geboren werd, bloeiden er al rozen op aarde.
Dat maakt haar oud genoeg voor een geschiedenis, waar deskundigen hele bibliotheken mee zouden kunnen vullen.
De oudste fossiele rozenblaadjes die in de Verenigde Staten (in de staat Californie) gevonden zijn moeten ongeveer 40 miljoen jaar oud zijn.
De wilde planten in het algemeen werden reeds in de oudheid gekweekt voor speciale doeleinden.
Zo balsemden de Grieken hun dode helden met rozenolie en dachten de Romeinen, dat de geur van rozen, ziekten op afstand hield.
Romeinen kroonden ook hun zegevierende veldheren met rozen .
De Perzen waren toen al bekend om de productie van rozenolie.
Chinezen distilleerden geneesmiddelen uit rozen.
Waarschijnlijk rond het jaar 2700 voor het begin van onze jaartelling is het beginpunt van rozen in tuinen begonnen in China.
Kruisvaarders verrasten het westen met rozen uit Klein-Azië.
Zeeklippers brachten rozen uit het Verre Oosten naar Europa.
De Engelsen lichtten zelfs even de blokkade voor Frankrijk op om een roos te laten passeren. Ze was bestemd voor keizerin Joséphine, eigenares van ‘s werelds mooiste tuin (Malmaison).
Met de verzamelwoede van keizerin Joséphine (1763-1814) kwamen vele nieuwe soorten naar het Europese vaste land.
De roos was in alle tijden een symbool van liefde en moed, van vreugde en verdriet, van reinheid en volmaaktheid. Moderne veredelaars scheppen elk jaar
honderden nieuwe variëteiten. De wereld is vandaag nog even rozengek als duizenden jaren geleden.